Polskie Cmentarze Wojenne

Pol­skie Cmen­ta­rze Wojen­ne — taką nazwę noszą miej­sca pochów­ku pol­skich jeń­ców wojen­nych roz­strze­la­nych wio­sną 1940 roku przez NKWD. W Char­ko­wie-Pie­ti­chat­kach, Katy­niu i Mied­no­je Cmen­ta­rze powsta­ły w roku 2000. W roku 2012 został otwar­ty czwar­ty Cmen­tarz w Kijo­wie-Bykow­ni. Do dziś nie uda­ło się w peł­ni wia­ry­god­nie zlo­ka­li­zo­wać miej­sca pochów­ku pra­wie 4 tysię­cy pol­skich oby­wa­te­li z tzw. „listy bia­ło­ru­skiej”.

22 lute­go 1994 roku zosta­ła pod­pi­sa­na umo­wa o gro­bach i miej­scach pamię­ci ofiar wojen i repre­sji pomię­dzy Pol­ską i Fede­ra­cją Rosyj­ską. Mie­siąc póź­niej podob­ną umo­wę — o ochro­nie miejsc pamię­ci i spo­czyn­ku ofiar woj­ny i repre­sji poli­tycz­nych — pod­pi­sa­li­śmy z Ukra­iną. Od tego momen­tu, w miej­scach uprzed­nio zlo­ka­li­zo­wa­nych roz­po­czę­to pra­ce badaw­cze, eks­hu­ma­cyj­ne i sta­ra­nia o zgo­dę na budo­wę Cmen­ta­rzy.

Pol­skie Cmen­ta­rze Wojen­ne na tere­nie Rosji i Ukra­iny (włącz­nie z wybu­do­wa­nym w 2012 roku w Bykow­ni) są zbu­do­wa­ne na jed­nym pomy­śle archi­tek­to­nicz­nym z podob­ny­mi ele­men­ta­mi (dzwon, tablicz­ki epi­ta­fij­ne, ołtarz, ścia­na pamię­ci …) przy­sto­so­wa­ne do warun­ków lokal­nych. Wszyst­kie cmen­ta­rze oprócz cmen­ta­rza w Char­ko­wie są samo­dziel­ny­mi pol­ski­mi cmen­ta­rza­mi wojen­ny­mi. W Char­ko­wie cmen­tarz jest wspól­ny — sowiec­kich ofiar lokal­nych i pol­skich ofi­ce­rów ze Sta­ro­biel­ska. Rodzi­ny Katyń­skie wyra­zi­ły zgo­dę na taki kształt cmen­ta­rza.